Katar’ın mesken sahipliğinde düzenlenen 2022 Dünya Kupası nedeniyle liglere verilen ortada Galatasaray ve Fenerbahçe, La Liga temsilcileriyle karşı karşıya geldi. Milliyet Gazetesi muharrirlerinden Ercan İtimat, Fenerbahçe ile Galatasaray’ın performanslarını kıymetlendirdi.
Ercan İnanç, Galatasaray Teknik Yöneticisi Okan Buruk’un sarı-kırmızılı idarecilerle mukavele görüşmeleri yaparken sunduğu tek talebini hatırlattı. İşte Ercan İnanç’ın “Jesus-Buruk farkı” başlıklı yazısı:
Galatasaray, Dünya Kupası ortasına girerken başkan olmasa bile ucundan yakaladığı ruhsal üstünlüğü, Dostluk Turnuvası’nda cömertçe harcamış ve hovardalığı sürdürecek üzereyse, sebebi ekipteki eksikler kadar Okan Buruk’tur.
Tamam… Oliveira, Mertens, Torreira yokluğunda ekibin hudut sistemi narkoz etkisindeydi fakat Baran, Berkan ve Mata üçlüsü de yok kararında değildi sonuçta. Lakin, Galatasaray teknik yöneticisi, Fenerbahçe’nin kazandığı rakibine kaybettikten sonra, eksiklerin değil alana sürdüğü gençlerin altını çizdi ısrarla. Güya çok çetin bir yarışın tam da merkezindeki insan değil, U21 hocasıydı. Güya, “adam değişir oyun değişmezdi” turnuvada Galatasaray.

Jesus’un La Liga temsilcileri ile özel maçları Harika Lig şampiyonluk yarışının bir kesimi sayıp, kendini ve kadrosunu tam motivasyonda tutmaya çalışması ve başarması “iyidir”, Okan Buruk’un turnuvaya dönem başı hazırlık maçı üzere yaklaşması “kötüdür” falan demiyorum; ortadaki farka dikkat çekiyorum sadece…
Her yiğidin yoğurt yiyişi farklı. İki hocadan hangisi Dostluk Turnuvası’ndan daha çok nemalanır, Muhteşem Lig’deki talihini daha yükseltir, yakın geleceğe ne katar, orasını vakit gösterecek.
Şurası bir gerçek ki, Okan Buruk’un genç futbolcuları, hatta geleceğin futbolcularını arayışı hiç bitmeyecek. Cumhuriyetin 100. Yılı şampiyonluğunda Galatasaray’a ne kadar yararı olur bu arayışın bilemem ancak Okan Buruk’u ve münasebetiyle Galatasaray’ı “en kritik zamanda” istikrar sahibi kıldığı dokümanlı.
Çünkü, 1,5 aylık Dünya Kupası ortasının eşiğinde Dostluk Turnuvası’nda cömertçe harcadığı ruhsal üstünlüğü o sayede yakalamıştı Galatasaray! O sayede kaostan dönmüştü.
Nasıl mı?.. Anlatayım:
G.SARAY’I KAOSTAN ÇIKARAN “BURUK JESTİDİR”

Deli üzere istediği Galatasaray teknik yöneticiliği için idareyle birinci görüşmesini yaparken “dam üstünde saksağan” dedirtmeyi bile göze alarak kendisine verilecek fiyatı patronun takdirine bırakan Okan Hoca, “ne verirseniz kabulüm lakin yüzde yirmisini kesip altyapıya harcayın lütfen” demiş.
Duygulanmış tabi Galatasaray yönetimi…
Okan Buruk’a birinci dönem için 17, ikinci dönem 20 milyon lira uygun görmüşler, tek kuruşunu kesmeden yüzde yirmisi kadar meblağı altyapı bütçesine katmışlar.
Jeste jest ile karşılık vermişler.
İşin hoş tarafı fakat Nevzat Dindar üzere usta bir “haber radarının” kapsama alanına girene kadar zımnî kalması… Kimsenin bu faziletli olaydan nemalanmaya kalkmaması.
Okan Buruk altyapıya katkı yapma isteğini evladına adreslemiş ve “oğlumun hayali” demiş ancak kendisini ilgilendiren bir kısım de olmalı bu alicenap davranışta.
Altyapı denilen beşere yatırımın meyveleri uzun vade olmasından, Okan Buruk’un yüreğinde yatan aslanın “Galatasaray’ın yeni Fatih Terim’i olmak” formunda algılayabiliriz başlangıç olarak.
Sonra… Şimdi işe başlamadan yapılan jestin satır ortasından “beni hemencecik harcamayın” talebini çıkarabiliriz.
Gerçekten de büyük lig ortasından üç hafta evvel alınan Karagümrük galibiyeti bile Galatasaray’ı kesmemiş, Fenerbahçe’de Jesus, Beşiktaş’ta Şenol Güneş deneyimleri karşısında “tecrübesi yetersiz” görülen Okan Buruk yerine yeni isimler aramaya başlamıştı topluluk. Vade bile belirliydi. Muhteşem Lig’e Dünya Kupası arası…
Kim bilir… Tahminen de Okan Hoca’nın şimdi yolun başında yaptığı “duygusal” cömertlik, baskılara göğüs germesini sağlamış, frenlemişti idaresi. Tahminen de Okan Buruk’a 17, yeni hocaya iki misli milyonu nasıl denkleştireceğini hesaplayan idare “alt yapının yüzde yirmisini kessek mi acaba” diye aklından geçiriyordu 2-1 Beşiktaş, 7-0 Başakşehir galibiyetleri arifesinde.
Sabır, kaosu engelledi.
Sabrın bir sebebi de jestti muhtemelen.
Kıssadan hisse… Her meslek kolunda olduğu üzere çalışanların ve patronların bireysel/kurumsal alicenaplığı, mümkün âlâ gelişmelerin kapısını açan anahtarlardan en kibarı, en nahifi ve en gönül alanıdır. Bu da Jesus/Fenerbahçe ile Buruk/Galatasaray “farkından” biridir!